Krag vir Vandag

IRRITASIES

Lees Hooglied 2: 15

“Vang vir ons … die klein jakkalsies … wat die wingerde verniel …”

Dr. Thomas Lambie en sy geselskap swoeg met hul ry­diere deur ’n lang, warm vallei in Ethiopië­­. Daar­na sukkel hulle ’n steil hang uit­. Met dank­baa­r­heid verwelkom hulle die koel en verkwikkende lug­gie wat op die kruin van die steil­te trek. Die kamp waar die ander sen­de­linge op hulle wag, kan nie meer ver wees nie. Die pad loop hier­van­daan ge­lyk en effens af­dra­end. Die terrein is met heuphoë, droë gras, bedek. Na die moeilike pad tot hier, reis hulle opgewek verder. Hulle het te gou bly geword. Na hulle ’n endjie gery het, begin almal hewig krap. Selfs die muile begin hul pote ergerlik op die grond stamp. Hulle bekyk die grashalms goed. Saad­halmpies steek op boontoe. Die punte van hier­die halmpies het ’n menigte skerp steker­tjies, almal soos bajonette gevorm. Dit steek die ontblote lig­gaams­­dele, klou aan die klere vas en werk hul pad in na die vel toe en veroorsaak on­draag­like ir­ri­tasie. Die mak­liker pad oor die gras­veld, is vir hulle meer uitgeputtend, as die moeilike op­­dra­ende pad, waarmee hulle gekom het.

In ons daaglikse gang beleef ons ook klein ir­ri­ta­sies, wat ’n mens se geduld en Christenskap meer beproef as groot en moeilike take. ’n Mens kan ’n steil geloof­stoets oorwin en dan deur die klein irri­ta­sies sy ge­loofs­vreugde verloor. Geduld is ’n vrug van die Heilige Gees. Maar ons het nie net geduld nodig vir die irritasies, wat uit die omgewing, of van onbedagsme mense om ons, kom nie. Ons het ook met onsself geduld nodig om nie vir ánder, uit onbedagsaamheid, irritasies te skep nie. In ’n nuwe vertaling deur prof. Hennie Stan­der, vir kinders be­doel, dus vir ons ver­staanbaar, sê 1 Kor. 13 :4,5: “As ’n mens regtig lief is vir Jesus en vir mense dan: sal jy nie lelik wees met iemand wat vir almal ’n pyn gee nie…altyd gaaf wees met mense… nie oor jouself loop en praat nie… nie dink dat jy darem baie belangrik is nie…nie met ander mense lelik maak nie… nie altyd net aan jouself dink nie…nie oor elke ding kwaad raak en dan net wil stry of baklei nie…nie altyd terugdink aan dit wat ander verkeerd teen jou gedoen het nie.”

“Here, vandag wil ek my oë so op U hou, dat klein dingetjies my nie sal ontstel, of ek ander, om my, sal irriteer nie.

SATERDAG – PADKOS

Uit die dagboek PADKOS, uit die Lewende Bybel

Kyk my lewe deur, Here en toets my, beoor­deel my hart en my motiewe (Ps.26:2) –– As ons erken ons het sonde gedoen, sal Hy ons sondes vergewe en ons reinig van al die ver­keer­de dinge wat ons gedoen het. (1 Joh.1:9). Maar as een van julle sonde gedoen het, onthou ons het iemand wat nooit iets ver­keerds gedoen het nie, en Hy pleit vir ons by die Vader. Dit is Jesus Christus, wat die prys vir ons sondes betaal het… (1 Joh.2:1,2) –- …ons kan nou met vry­moe­digheid ingaan in die heiligste plek waar God self is, omdat Jesus vir ons gesterf het. Die gordyn wat die afskorting was, is geskeur… (Heb.10:19-22) –– Hierdie verbond wat Ek met jou maak, sal Ek ook in stand hou teenoor al die geslagte van jou nakomelinge….dit beteken dat Ek jou God en ook jou nageslag se God sal wees.- Dit gee vir ons wat na God toe vlug om ge­red te word die moed om vas te hou aan wat Hy beloof het – (Heb.6:18). Die Heilige Gees wat ook Here is, ver­ander ons om al meer soos Christus te word en al meer sy heerlikheid te kan weerspieël (2 Kor.3:18).

VRYDAG UNIEK

Lees Lukas 8: 22 – 25

“Maar hulle was verskrik en verbaas en sê vir mekaar: ‘Wie is Hy tog? Hy gee bevele aan wind en water en … hulle gehoorsaam” (25)

Napoleon het in sy uur van glorie vir dié rondom hom gesê: “Wat ek nou doen, sal in hierdie geslag duisende volumes vul. In die volgende geslag slegs een volume. In die derde geslag ’n paragraaf. En in die vierde geslag, een sin.”

Hoe anders is dit met die eniggebore Seun van God, Jesus Christus, ons Here. Twee duisend jaar na Hy op aarde geleef het, word steeds miljoene volumes oor Hom gevul. Die rede: Hy het nie gesterf, soos baie an­der merkwaardige persone nie. Hy lewe. Hy is die lewe. Hy is steeds by ons. Hy belowe sy dissipels: “Ek kom weer na julle toe…Ek lewe en julle sal lewe… wanneer die Vader in my Naam die Voorspraak, die Heilige Gees, stuur, sal Hy julle alles leer en julle herinner aan alles wat Ek vir julle gesê het” (Joh.14:15,18,24). “Daar is nog baie ander dinge wat Jesus gedoen het…as dit een vir een beskrywe moet word, dink ek, sou die hele wêreld nie genoeg plek vir die boeke hê nie” (Joh.21:25)

’n Indiese Christen, P. V. George, het ’n boek ge­skryf met die titel: “The Unique Christ … In die boek be­klemtoon die skrywer die besondere en buitengewone plek wat Jesus in hierdie wêreld se geskiedenis in-neem. In die Franse Nuwe Testament, word die woord in Johannes 3:16, “sy enigste Seun” “eniggebore Seun” (Ou Vert.), only-begotten Son (Eng.Vert.), vertaal met “son fils unique”. Hy is uniek! Iemand het oor Hom so geskryf: “His Story is history, and history is His Story.” Horace Bushnell verklaar: “His character forbids possible classification with other men.” En die uitge­sproke Franse filosoof en historikus (en ongelowige) Ernest Renan, getuig oor Jesus se unieke plek in die wêreld: “He is the incomparable man to whom the universal con­science has decreed the title of the Son of God, and with justice.” Tog het die wêreld Hom verwerp. Jesaja se profesie is letterlik vervul: “Hy was verag en deur die mense verstoot…iemand vir wie die mense die gesig wegdraai. Hy was ver­ag, ons het hom nie gereken nie.” “Hy was in die wêreld, en die wêreld het deur Hom ontstaan, en die wêreld het Hom nie geken nie” (Joh.1:10). Hy word steeds verwerp. Die hart wat deur die wêreld beheer word, verwerp Jesus. Bekering en redding beteken, iemand word deur die werk van die Heilige Gees, met die krag van die evan­ge­lie, bevry van die Satan se greep op sy lewe. Jesus word Here en Koning van sy lewe. In die hart waarin Jesus plek kry, verheerlik die Heilige Gees, toenemend, die Here Jesus as Koning en Here.

“Here, vandag kom vereer ek U in my hart as my Here.”

DONDERDAG – VERSKYN EN VERDWYN

Lees Daniël 6: 17 – 25

“My God het sy engel gestuur om die bekke van die leeus toe te sluit…” (23)

George Cutting het eens ’n klein bussie gehuur om hom en ‘n paar Christenvriende van Penzance in Cornwall na Land’s End, vir ’n kerkkonferensie te neem. Hy het voor by die bestuurder gesit. Dié wys na ’n ou, wit kerkie in die verte. “Ons gaan net­nou by daardie kerkie verby ry. Maar voor ons by hom kom, sal ons hom nege keer uit die oog ver­loor.” Die pad het kronkelend, bult op en bult af, geloop. Toe hulle die eerste bultjie opry, kon hulle die ker­kie nie sien nie. Na ’n rukkie het die kerkie weer in sig verkyn. So het dit die hele vier of vyf ki­lometer, wat hulle gery het, gegaan. Cutting het getel en dit was regtig soos die busbestuurder hom dit vertel het. Die kerkie het nege keer verskyn en ver­dwyn. Cutting het die ervaring in sy boodskap by die kon­ferensie by Land’s End gebruik. “Hoeveel keer het die kerkie op en af gegaan?” het hy vir sy gehoor gevra na hy die storie vertel het. “Nie één keer nie. Dit was óns wat op en af gegaan en na links en na regs geswenk het.”

In ons geloofslewe verloor ons ook soms ons ge­loofs­­oogkontak met die Here. Ons voel ver van die Here af. Hy is nie vir ons ’n werklikheid nie. Dit is nie Hy wat verskyn en verdwyn nie. Ons gemoeds­toestand veran­der. Soms ondervind ons verhewe tye van geloofs­be­le­wing en ons sien die Here en sy koninkryk helder en duidelik. Ander kere is daar weer laagtepunte en ons verloor die Here uit die oog. Die prediker, Spurgeon, het een oggend, voor die aanvang van sy preek, aan sy gemeente bely: “Ek vóél vanog­gend onbekeerd. Maar gelukkig is die evangelie nie afgehanklik van my gevoel nie.” Christus en sy ver­los­singswerk is onveranderlik en die boodskap van die evangelie bly waar. “Want ons wandel deur geloof en nie aanskouing nie” (2 Kor.5:7).” …ek weet op wie ek vertrou, en dat Hy magtig is om wat Hy aan my toevertrou het…in stand te hou” (2 Tim.1:12).

“Here, vandag vertrou ek in u krag om my in stand te hou.”

WOENSDAG GESLYPTE SPOELKLIPPE

Lees Romeine 5: 1 – 5

“Ons verheug ons ook in die swaarky…” (3)

Aan die kus van Pascadero, California, is die be­roemde Pebble Beach. Onophoudelik donder en breek die branders tussen die klippe van daardie kus. Genadelose branders breek en gooi die klippe rond. Skuur dit. Slyp dit. Onophoudelik, dag en nag, gaan dit so voort. Van oral af kom toeriste om hier­die kus se gladde, rond en blink geslypte spoelklip­pe op te tel, om op hulle eie uitstalornamente vas te plak. Nie ver van Pebble Beach af nie, is nog ’n strand met ’n rykdom van klippe. ’n Krans beskerm die baai en anders as by Pebble Beach, is dit daar stil en kalm. Niemand gaan ooit op daardie strand spoelklippe soek nie. Daardie kalm strand se klip­pe is grof, hoekig en natuurlik dof.

’n Mens se geestelike karakter het vorming no­dig. Teleurstelling, teëspoed, droefheid is die bran­ders wat ons geestelike gehalte vorm. Job was ’n blink geskuurde juweel en pryk in God se ver­toon­kas, die Bybel. Abraham, Moses, Dawid en baie ander van God se juwele kan in die Bybel aan­skou word. Hulle het almal onder groot branders deur­ge­loop. As ons in ons natuurlike, menslike krag deur die groot lewensbranders getref word, sal dit ons fyn maal en nie blink skuur nie. Die inwoning van die Heilige Gees, ons Voorspraak, die Here Jesus se voorbidding en die lering en onderrig van God se woord, is nodig om ons in die hande van God vormbaar te maak. Geen beproewing is te groot as ons in God se teenwoordigheid verkeer nie. “Moe­nie bang wees nie…jy is Myne. As jy deur die water moet gaan is Ek by jou, deur riviere, hulle sal jou nie wegspoel nie; …die vuur sal dit jou nie skroei nie… want Ek is die Here, jou God…” (Jes.43:1,2).

George Müller skryf so hieroor: “In cases of deep affliction nothing, nothing, nothing will do, but to be assured, in our inmost souls, of the infinite wisdom of God, of the power of God.” George Müller wys ons terug na God se woord toe: “Dit is my troos in my ellende: dat u beloftes my in die lewe hou…Ek onderhou u bepalings van altyd af, Here, dit gee my vertroue” (Ps.119:50,52).

“Here, vandag wil ek vertrou in u Hand wat my vashou.”

DINSDAG ALTYD OOP BOONTOE

Lees Psalm 121.

“Hy wat jou beskerm slaap nooit nie. Waarlik, die Beskermer van Israel sluimer nie in nie en Hy slaap nie’(2,3).

Charles Garret het eenkeer gepreek oor die vraag: Hoekom is daar in die Christen se lewe steeds moei­lik­he­de? “Die Christen word nie van moeilikheid ge­vry­waar nie,” het hy in sy preek gesê. “Daar is mense wat na hulle bekering meer moeilikheid belewe as voor hul­le bekering. Ek ken Christene wat letterlik omring is met moeilikhede. Moeilikheid voor hulle, moeilikheid agter hulle, moeilikheid aan die linkerkant, moeilikheid aan die regterkant.” ’n Man van diep in die sewentig, wat ’n leeftyd van Christenskap agter hom het, luister met sig­bare genoë. Hy val die prediker hardop in die rede: “Aan God die eer! Bóóntoe is dit altyd oop.” Met ’n groot glimlag voeg Garret by “Jy is reg, my broer. Daar is een oog wat dag en nag kyk; een oor wat dag en nag luister; een hart wat dag en nag voel.”

Psalm 102 word genoem: “Gebed van ’n hulpelose wanneer dit met hom sleg gaan en hy sy klagte uit­stort voor die Here.” Onder die baie bemoedigende tekse in die Psalm verseker vers 20 ons: “Hy het uit sy heilige woning na onder gekyk en uit die he­mel gesien wat op die aarde gebeur… Drie vermoëns van ons ewige God en Vader verseker vir ons, as ons kinders van God geword het, ’n veilige posisie. Die eerste is: Hy het ons lief soos ’n pa sy kind lief het… Tweedens: Hy is alwys. Ons kan met ons kinders soms onver­standig optree en vir hulle dinge gee, wat liewer weerhou moes word. Ons hemelse Vader weet wat­ter weerstande en ook uitdagings vir ons karakter­vorming en toename in geesteskrag beste is: “…moenie mismoedig word as die Here jou tereg­wys nie, want die Here tug hom wat Hy liefhet. Ver­dra die tug as opvoeding, want God behandel julle as sy kinders” (Heb.12:5-7). En dan, ons hemelse Vader is almagtig: Hy kán dit wat ons nodig het vir ons doen en vir ons gee. “Vir mense is dit on­moontlik, maar vir God is alles moontlik..” (Mat.19:26). God skik die verloop van sake en omstan­dighede om ons gebede te verhoor of Hy doen ’n wonderwerk. ”Ek sal vir hulle uitkoms gee…hulle bly maak, hulle sal geen kommer meer hê nie” (Jer.31:13).

“Here, vandag bring ek met geloof my nood na U toe.”

MAANDAG – TE MAKLIK

Lees 2 Konings 5: 9 – 14

“…as die profeet iets moeiliks van u verwag het sou u dit nie gedoen het nie? (13).

’n Ywerige predikant hou vir die manne in ’n myn `n etensuurdiens. Na die kort diens, neem die skof­voorman hom na die skaghyser toe. Terwyl hulle stap, sê die voorman: “Dominee, jy het goed en duidelik ge­preek. Maar jy maak be­ke­ring darem net te maklik. Jy sê mens moet net die Here vrá: ‘Red my, asseblief.’ ’n Mens moet mos darem iets van jou kant af ook doen.” “Dankie, broertjie,” antwoord die dominee, maar hy reageer nie op die man se be­swaar nie. Hulle stap ’n rukkie in stilte aan. “Dis da­rem ’n diep myn hierdie van julle,” merk die do­mi­nee op. Die myner vertel geesdriftig hoe diep die myn is. “Hoe gaan ek weer hier uit­kom, jong?” vra die dominee met ’n senuweeagtige laggie. “Ag, nee, maklik, Dominee. Hier is ons nou juis by die hyser. Hy neem u sommer in ’n japtrap boontoe.” Hy druk die knoppie by die hyser se in­gang en die hyserdeur skuif oop. “Stap net in, Dominee. Ek sal die regte knoppie vir ons druk.” Die dominee skud sy kop. “Nee, jong, ek weet darem nie. Dit klink vir my darem net te maklik. Is hier nie ’n leer of trappe waar­mee ek liewer kan uitklim nie?” Die voorman kyk ver­stom na die dominee. “Genade, nee, Dominee! Dis mos onmoontlik om hier van onder af, uit te klim boontoe! Nee, u hoef nie onrustig te wees nie. Stap net in en ry boontoe!” Die dominee kyk die man in die oë. “Broertjie, ons verlore toe­stand is dieper as hierdie myn. Die Here Jesus het alles wat vir ons verlossing nodig was, gedoen met sy kruis­dood en opstanding. Nou sê jy dit is te maklik, om sonder om self iets by te dra, die Here se redding net aan te neem. Wil jy dan met ’n leer probeer opklim na God toe, in plaas van net te vra: ‘Here, red my?’”

Die boodskap van die Here se woord is, die Here Je­sus Christus het ‘n volkome verlossing be­werk. “Jesus…het gesê: ‘Dit is volbring! Toe het Hy sy kop vooroor laat sak en die laaste asem uitgeblaas”(Joh.19:30). “…Jesus Christus het één offer vir die sondes ge­bring…Deur die één offer het Hy dié wat vir God af­ge­sonder word, vir altyd volkome van sonde vry ge­maak” (Heb.10:12,14). Hierdie verlossing wat God aan die mens­dom gegee het, is ’n gawe, ’n geskenk, wat aange­neem moet word. Dit is ’n dubbele geskenk: die wegneem van ons sondeskuld en die gee van die nu­we lewe in ons hart.: “…God ons Redder (het) gewys hoe…lief Hy ons mense het. Hy het ons gered, maar dit was nie omdat ons vooraf iets gedoen het wat reg was nie; dit was omdat Hy vir ons jammer was. Hy het ons gered toe Hy ons sondes afgewas en ons ’n nuwe geboorte gegee het, toe die Heilige Gees ons nuut gemaak het.” Tit.3:4 (Lew.Byb.). Glo dit en neem dit aan: “En elkeen wat dors het, moet kom; elkeen wat die water van die lewe wil hê, moet dit kom kry, verniet” (Opb.22:17).

“Here, vandag glo ek en ek vra: ‘Red U my, asseblief.’”

SATERDAG PADKOS

Uit die dagboek PADKOS, uit die Lewende Bybel

God sê dat iemand wat in Jesus Christus glo nie meer skuldig is nie (Rom.3:22). Christus het nie een enkele sonde gedoen niel Maar God het Hom ver­ant­woordelik gemaak vir al ons sondes asof Hy dit self gedoen het. Nou sê God as ons aan Christus verbind is, is ons skuld wegge­neem, net so goed of ons self nooit sonde ge­doen het nie (2 Kor.5:21). Maar Christus het ons vrygemaak van die vloek wat op ons gerus het deurdat ons die wet nie kon hou nie. Dit is aan God alleen te danke dat julle met Jesus Christus verbind is. Jesus Christus is vir ons die wysheid wat van God kom. Dit is Hy wat ons saak by God reggemaak het, en ons heilig maak en ons red (Gal.3:13). Hy het ons gered, maar dit was nie omdat ons vooraf iets gedoen het wat reg was nie; dit was omdat Hy vir ons jammer was. Hy het ons gered toe Hy ons sondes afgewas en ons ‘n nuwe geboorte gegee het, toe die Heilige Gees ons nuut gemaak het. (1 Kor.1:30).

VRYDAG – DIE VERANDERDE UITKYK

Lees 2 Timoteus 4: 9 – 18

“…Demas het die teenswoordige wêreld liefgekry…”(10)

Uit die Griekse annale vertel die prediker, C. H. Spur-geon, die storie van ’n soldaat onder Antigonus, wat aan ’n uiters pynlike kwaal gely het en wat hom vroeg graf toe sou neem. Hy was altyd heelvoor in ’n geveg, altyd gereed om die gevaarlikste take uit te voer. As hy geveg het, het hy sy pyn vergeet. Omdat hy vroeg sou sterf, het hy geen vrees vir die dood gehad nie. An-tigonus het hierdie soldaat van hom raakgesien en bewonder. Hy het een van sy bekwaamste artse aangestel om hierdie jongman gesond te maak. Die soldaat het toe ook werklik gesond geword. Daar tree toe ’n groot verandering in sy gedrag in. Hy het nie meer lus gehad om te veg nie. Hy het net gerief en plesier ge-soek. Hy het nou iets gehad om voor te leef: gesondheid, ’n huis en gesin, ’n gemaklike oudag. Hy wou nie meer sy lewe op die spel plaas soos vroeër nie.

Aardse weelde en voordele trek ons hart weg van God se dinge af. Min mense het die innerlike sterkte om voorspoed en seën verstandig te hanteer. Dit ly dikwels tot geestelike agteruitgang. Paulus het die Here gedank vir die hindernis in sy lewe, heel moontlik ‘n kwaal, waaroor hy die Here drie keer gebid het om dit weg te neem. “Die Here het geweet dat ek dalk hoogmoedig kan word oor die wonderlike dinge wat Hy my gewys het. Daarom het Hy my ’n probleem gegee en ek is nou soos iemand wat met ’n pynlike doring in sy liggaam leef…Ek het driemaal gebid oor hierdie saak en die Here gevra om dit weg te neem. Maar Hy het vir my gesê: : ‘Die genade wat Ek jou gee, is genoeg. Hoe swakker jy is, hoe meer kan my krag deur jou werk…”(2 Kor.12:7,8 Lewende Bybel).

“Here, vandag dank ek U vir my beproewinge.”

DONDERDAG – ’N TRAKTAATJIE SE KRAG

Lees Lukas 14: 15 – 24

“Gaan uit na die lanings…en dwing hulle om in te kom” (15)

In “Light and Liberty” vertel ’n ou dame hoe sy as sestien jarige dogter in ’n naby geleë kerk tot be-kering gekom het. Wat kon sy tog vir die Here doen? Sy koop ’n voorraad traktaatjies. Die eerste Saterdagaand gaan staan sy op ‘n straathoek en deel die traktaatjies aan verbygangers uit. ’n Man kom met die straat afgehardloop. Hy kyk nie eers na die traktaatjie wat sy na hom toe uithou nie. Vir net ’n oomblik weifel sy en toe sit sy hom agterna en haal hom in. So in die hardloop gee sy vir hom ’n traktaatjie. Hy neem dit, maar hou aan hardloop. Na `n end by die eerste lig steek hy vas en lees dit.

Die volgende aand woon sy die Sondag­aand­diens by in die kerk waar sy tot bekering gekom het. Ge­leen­t­heid vir persoonlike getuienisse word gegee en ’n man staan op om te getuig. Met groeiende verbasing luister sy na hom. “Gisteraand,” vertel hy, “was ek desperaat met groot moeilikheid. My enigste uitweg was om ‘n einde aan my lewe te maak. Ek het met die straat, wat op Kleinkrans uit­loop, afgehardloop. Ek wou daar afspring. Om nie bang te word en om te draai nie, het ek net aangehou hardloop. Skielik hoor ek iemand hard­loop agter my aan. ’n Jong meisie kom by my ver­by en so in die hardloop gee sy vir my ’n trak­taatjie. Eers wou ek dit weggooi, maar toe ek on­der ’n lig deur hardloop, kry ek die gedagte om dit tog te lees. Ek het gevoel soos iemand wat na ’n strooihalm gryp om gered te word. Die opskrif tref my soos ‘n koeël. ‘I am not going to a Christless grave, are you?’ Dit was erg. Ek lees toe verder. Dit sê toe: God het my lief net soos ek is en dit vertel van hoe Jesus ook vir my gesterwe het. Net daar bid ek en vra die Here Jesus om in my lewe in te kom en my te red. Vrede het in my hart gekom en, wonderlik, ek sien da­delik ‘n manier om my probleem op te los.”

Om traktaatjies uit te deel, lê in enigeen se vermoë. En dit dra vrug. Die uitdeel van traktaatjies is soos die rondstrooi van lewende saad. Iewers val dit op die regte tyd, in ’n voorbereide en behoeftige hart. Jesus het die bekende gelykenis vertel: ”’n Saaier het eendag gaan saai. Met die saai het ’n deel van die saad…op goeie grond geval en ’n oes gelewer…”(Mat.13:3-16)

“Here, vandag neem ek deel aan die saaiwerk vir U.”